Słyszała wszakże najpiękniejsze trele. Podziwiała zieloność traw. Dotykała chłodnego, acz nie zamarzającego policzka.
W środku niby zimy...a może to była już inna pora roku?
Była wdzięczna za każdy dźwięk, który wyśpiewały jej dzisiaj latający przyjaciele.
Za krajobrazy, które budziły się szybciej, niż można byłoby przypuszczać.
Za ciepło dłoni i świetliki w oczach.
To takie piękne, czuć wdzięczność.
Tak niesamowicie relaksujące uczucie...
....gdy uświadamiasz sobie, jak szczęśliwym człowiekiem jesteś.
Że masz dwie nogi i dwie ręce.
Że możesz wstać każdego dnia wiedząc, że wstajesz we własnym łóżku.
Że masz za co kupić chleb.
Że możesz tańczyć i śpiewać, i nikt nie może Ci tego zabronić.
Że masz blisko siebie choć jedną życzliwą osobę, która podniesie Twoje skrzydła, gdy przez moment nie będą mogły latać.
Za każdy oddech.
Obiad zjedzony w miłym towarzystwie.
Rodzinę. Muzykę. Filmy. Spacery.
Śpiew ptaków.
Miauknięcie kota.
Zieleń drzew.
Każde dobre słowo.
Codziennie znajdą się setki powodów do wdzięczności...
...wystarczy tylko je dostrzec, gdy są akurat na wyciągnięcie dłoni.
Tej ciepłej dłoni...
---
korolowa
A Ty, za co jesteś dziś wdzięczny?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz