Polub mnie na FB :)

czwartek, 1 lipca 2021

"Najpierw musimy zadbać o siebie, aby potem móc pomóc innym" - wywiad z psychologiem penitencjarnym @psychologwiezienny

Czym dokładnie zajmuje się psycholog penitencjarny? Jak można nim zostać oraz co jest najtrudniejsze w jego pracy - dzisiaj na kilka pytań odpowiada mi  osoba, która zajmuje się tym na co dzień, na Instagramie znana jako @psychologwiezienny. Serdecznie zapraszam!

Jesteś psychologiem penitencjarnym - pracujesz w zakładzie karnym. Mogłabyś nam nieco bardziej przybliżyć jego rolę - czym się tam zajmujesz, jakie są Twoje codzienne zadania?

Jako psycholog penitencjarny na co dzień zajmuję się prowadzeniem konsultacji psychologicznych dla osadzonych, którzy wymagają wsparcia. Opiniuję nowo przyjętych więźniów pod kątem uzależnień, zaburzeń psychicznych itd. Na podstawie danych zebranych z wywiadu, a także analizy akt osadzonego piszę propozycję skierowania do zakładu zamkniętego, półotwartego lub otwartego. Ważnym zadaniem psychologa penitencjarnego jest także praca z osobami zagrożonymi samobójstwem – tacy osadzeni objęci są wzmożonym wsparciem ze strony psychologów. Prowadzę również sesje Krótkiej Interwencji dla osób uzależnionych od alkoholu i narkotyków.

Jakie należy mieć kwalifikacje i umiejętności, aby otrzymać pracę w więzieniu? Z tego, co czytałam, na każdą taką osobę czeka masa różnego rodzaju testów. To prawda?

Aby zostać psychologiem penitencjarnym, należy ukończyć studia na kierunku psychologia, dodatkowe studia podyplomowe nie są wymagane, jednak na pewno mile widziane - np. studium terapii uzależnień. Można starać się o etat pracownika cywilnego lub funkcjonariusza. Jako funkcjonariusz spełnić trzeba kilka wymogów, m.in. mieć polskie obywatelstwo, nie być osobą karaną. Rekrutacja składa się z kilku etap - wysłania dokumentów, testu wiedzy ogólnej, rozmowy rekrutacyjnej, testów sprawnościowych, psychologicznych oraz komisji lekarskiej. W zależności od danej jednostki rekrutacja trwa od miesiąca do kilku miesięcy. Oferty pracy pojawiają się na stronie sw.gov.pl. Proces wydaje się długi i absorbujący, ale jeśli komuś marzy się praca w kryminale, to na pewno warto.

Jak innych psychologów i lekarzy, Was również obowiązuje tajemnica zawodowa. Na czym polega? Jakich informacji nie możecie wynosić poza mury więzienia?

Tajemnica zawodowa dotyczy zarówno psychologów jak i innych funkcjonariuszy SW. Poza murami więzienia nie możemy rozmawiać o konkretnych osadzonych w sposób, który umożliwiałby ich identyfikację.

Co jest najtrudniejsze w pełnieniu roli psychologa więziennego?

Myślę, że dużym wyzwaniem jest to, aby za więzienną bramą zostawić pewne historie i sytuacje - nie zabierać ich ze sobą do domu. Na pewno wyzwaniem jest też sama praca z pacjentami, którzy bywają niebezpieczni, wulgarni, nieprzewidywalni. Zdarzają się groźby i wyzwiska pod kątem funkcjonariuszy, w tym także psychologów. Potrzeba tu dużo dystansu, aby nie brać wszystkiego do siebie.

Co daje Ci motywację do pracy?

Motywują mnie osadzeni, którzy przychodzą podziękować za wsparcie, które otrzymali. Nieraz mówią, że w miejscu, w którym nikt nie chce ich wysłuchać, psycholog to dla nich jedyna osoba godna zaufania, która podtrzymuje ich na duchu w tym trudnym dla nich czasie.

W jaki sposób radzisz sobie z poczuciem wypalenia lub bezsilności? Co robisz, aby zadbać o siebie?

Myślę, że bardzo ważne jest to, aby mieć odskocznie po pracy – może to być np. sport, taniec czy inne zajęcie. Poza tym terapia własna i superwizja, która myślę, że powinna być obowiązkowym elementem pracy każdego psychologa. Przede wszystkim najpierw musimy zadbać o siebie, aby potem móc pomagać innym.

Jakiej rady udzieliłabyś osobie, która stara się o posadę psychologa penitencjarnego? Czego może się spodziewać, jakich jej aspektów powinna być świadoma?

Praca psychologa więziennego na pewno nie należy do najłatwiejszych. Trzeba być przygotowanym na różne wyzwania, trudne przypadki, interwencje kryzysowe, nadgodziny… Ale to także praca, która może dawać dużo satysfakcji. Na pewno nie ma tu miejsca na nudę i monotonię. Nie brakuje nowych doświadczeń, ciekawych przypadków. Myślę, że wiele można się w tej pracy nauczyć zarówno o innych jak i o samym sobie.

Dziękuję za rozmowę.


---

korolowa


Instagram: @psychologwiezienny


FB: Korolowa | Facebook Instagram: @korolowablog


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz