Nacieszyć chwilą, której już tak dawno nie dotykałeś. Taką tylko dla siebie. Rzucić wszystko w cholerę i pobyć, tak po prostu, sam z sobą.
Marzenia?
Co Cię trzyma za rękę? Co nie daje spokoju, nie da odetchnąć, choć na kilka krótkich momentów?
Praca? Małe dziecko? Matka wymagająca nieustannej opieki?
Wiesz, czym jest poczucie obowiązku? To taka cholera, która jak się przypałęta do Ciebie, to zazwyczaj nie odpuszcza i powtarza w kółko "siedź i rób to!"; "łazienka, kot i umierająca sąsiadka czekają na Ciebie - nie zawiedź ich!" A gdy tylko w Twojej głowie zaczyna kiełkować niewinna myśl o, choćby krótkim, oderwaniu się od tej ponurej rzeczywistości, o chwilowej zmianie, aby móc wyprostować swoje myśli, ona odzywa się ze stanowczym: "NIE! Nigdzie nie pójdziesz." Inni Cię potrzebują. Kot, sąsiadka, ojciec, zniszczona lampa, koledzy z pracy, kumpela, która po raz kolejny opowiada Ci o problemach zdrowotnych swojego psa - Ty ZAWSZE masz być na ich zawołanie.
A gdyby tak raz zaczekali? Przecież i tak nie uciekną. Świat się nie zawali, jeżeli raz poprosisz koleżankę, aby została przy matce. Korona Ci z głowy nie spadnie, jeśli kolega pomoże przy zepsutej lampie. Trzęsienia ziemi też raczej nie spowodujesz, jeżeli opuścisz swoje stanowisko pracy na kilka dni. Albo i choćby na dobę.
Możesz się męczyć i nie dokończyć tego, co na Ciebie czeka.
Albo możesz uciec gdzieś na chwilę, a potem wrócić - spokojniejszy, pozytywniejszy, ze zdwojoną energią i motywacją do działania.
Wdychaj powietrze. Wypuszczaj nagromadzone, negatywne emocje. Czerp radość z chwili. Żyj w harmonii ze swoją duszą. Nie uszkadzaj jej. Nie kuj. Niech ptaki śpiewają Ci najpiękniejsze treny. Oswój się z wolnością. Zaprzyjaźnij ze słońcem. Zbieraj tęczę po deszczu. Łap chwilę. Oddychaj.
Bo nie zbawisz świata, jeżeli najpierw nie pomożesz sobie.
---
korolowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz