Żółtoczerwone przywdziewa kolory
sukienki jej mają najróżniejsze wzory
przychodzi do nas czasem smutna, nadąsana
niczym krnąbrna panna, co musi wstać z rana
Plącze wtedy wszystko, co stanie na drodze,
wyglądając przy tym niemożliwie srodze
wylewając na nas wody niezmierzone kałuże
tańczy z wiatrem, wywołując przeolbrzymie burze.
Bywa też i miła, ciepła i radosna
zdawać by się mogło, że to nawet wiosna
otacza nas wtedy ciepłem ostatków słońca
uśmiechu,energii, namiętności gorąca
Lecz gdy widać Zimy pierwszy uśmiech
ona obraca się w drugą stronę
i wychodzi cichutko, stąpając fikuśnie
oddając jej z honorem swą Jesienną koronę.
-----
korolowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz