Polub mnie na FB :)

sobota, 2 lutego 2013

Wiatr

Z pozdrowieniami dla Kardimery vel Cere vel Karoliny :)

Chciałeś wierzyć,
że wiatr
przyniesie Ci
spokój
przywieje 
radość
i obudzi szczęście
bit.ly/11f6zSI
że tylko
kiwniesz palcem
puścisz oko

Lecz on albo
stoi niewzruszony

obojętny na nas
obojętny na Ciebie

 lub - tak  z przekory -
zmiata z powierzchni wszystko, co                     
miałeś                                   

i odchodzi 
udając
że nic się
nie stało...

 

---
korolowa 



Autor: o
Etykiety:

4 komentarze:

  1. Aga Agra2 lutego 2013 13:31

    ładnie..

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy2 lutego 2013 16:45

    Bardzo dziękuję za wspomnienie o mnie - to zaszczyt prawdziwy i radość, zwłaszcza, że wiersz naprawdę udany! Czuć w nim nadzieję i tęsknotę, czuć w nim przekorę i humor, czuć w nim zwyczajne ludzkie uczucia i siłę wiatru, choć chyba bardziej tę niszczycielską niż budującą. ;)

    I płynie, płynie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. korolowablog2 lutego 2013 18:11

      Bardzo dziękuję za tak pozytywne komentarze :)

      Kardimero, ale gdyby nie Ty, nie było by dziś tego wiersza. I tak nie wszystko do końca mi w nim gra, ale ... nie wiedziałam już nawet, co zmienić :P także zostawiłam go takim, jakim go teraz widać.

      Dzisiaj to nic innego jak Twój wpis był moim natchnieniem, dlatego to ja bardzo CI dziękuję :)

      Usuń
  3. Anonimowy2 lutego 2013 18:25

    Tym bardziej się cieszę, że mój wpis Cię zainspirował. To dobrze o nim świadczy. ;)

    Miło nawet by było być czyjąś Muzą. :>

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)