Dzisiaj, dla odmiany, umieszczam jeden z moich starszych wierszy. Enjoy! ;)
ADELA
Adela, oj Adela
Ty mnie wciąż onieśmielasz!
Gdy patrzę na Twe cudne lica
myślę : ach, cóż to za dziewica!
Gdy patrzę na Twe ręce
wciąż w myślach proszę o więcej!
Gdy patrzę w Twoje oczy
czuję, że jeszcze mnie zaskoczysz!..
Gdy zaś wzrokiem obejmę ciało
chcę mi się krzyczeć:wciąż za mało!
Jednak...
Gdy patrzę na twe włosy
widze coroczne sianokosy!
Zaś gdy pomnę Twoje usta...
hmm, cóż, oddech jak kapusta...
Nos troszeczkę garbowaty,
wybacz, lecz jak mego taty...
Gdy zaś spojrzę na Twe nogi...
(paraboli obraz srogi!)
Słońce świeci jak cholera
przy mnie ciągle jest ADELA
---
korolowa - 2005
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz